Życie jest niekończącym się poszukiwaniem. Podczas gdy jedni uczą się, aby szukać, inni szukają, aby się uczyć, ponieważ czas jest naszym największym nauczycielem, a my jego najsłabszym uczniem.

Przechodzimy przez doświadczenia, by poznać siebie w lepszy sposób. Kāla Tarka to autentyczna i głęboko osobista produkcja tematyczna, która zagłębia się w pytania, które krążyły mi po głowie od śmierci mojej babci. Poprzez tę pracę badam podróż duszy, jej wyłonienie się z uniwersalnego źródła i przejście przez różne stany istnienia. Od zamieszkiwania form nieożywionych po ewolucję poprzez nieruchome i ruchome istoty, osiągając kulminację w wyjątkowości ludzkiego życia. Narracja rozwija się z perspektywy duszy. Dusza wychodzi z fizycznego ciała, stając się gawędziarzem, aby zastanowić się nad własną ścieżką i odpowiedzieć na pytania: Czy dusza kiedykolwiek wchodzi w niewłaściwe ciało? Jakie są konsekwencje karmy? Te kontemplacje splatają się razem, rzucając światło na znaczenie każdej chwili i wyboru w naszym życiu” – mówi artystka.