Zam Believeingood „Życie Jadzi według mnie”.
Monodram w wykonaniu Sławomira Hollanda.

Reżyseria: Paweł Paszta

Scenografia: Ewelina Brudnicka

Choreografia: Joanna Lichorowicz

„Życie Jadzi według mnie to monodram, opowiadający historię miłosną z punktu widzenia starzejącego się mężczyzny. Magister inżynierii sanitarnej dzieli się z nami wspomnieniami z cudownych kilku lat wielkiej miłości z młodszą Jadzią, która pewnego dnia nagle odmienia jego życie. Stary kawaler nagle odkrywa w sobie amanta, chodzi na randki (na pizzę), ćwiczy powitanie przed lustrem w toalecie, przeżywa uczuciowe uniesienia, aż wreszcie opuszcza wynajmowany od wielu lat pokój, by zamieszkać z kobietą. Bohater porusza się jak dziecko we mgle, a sytuacje wokół niego wciąż go dziwią i zaskakują. Zadaje więc pytania i próbuje pojąć takie zjawiska jak ciąża kobiety, zjazd rodzinny z okazji urodzin dziecka, czy choćby zawodzenie religijne w kościele. Jest nieraz jak przybysz z innej planety, który pojawił się w typowej polskiej rodzinie. Nie unika głębokich egzystencjalnych przemyśleń, które go dręczą i zmieniają.

Cała ta często zabawna i pełna trafnych, nieraz kąśliwych spostrzeżeń o naszych polskich rytuałach historia opowiadana jest jednak z pewnej perspektywy. Oto nasz bohater czeka z niecierpliwością na ważną wiadomość, która może dogłębnie zmienić jego życie. Piękne chwile z Jadzią nagle stanęły w cieniu lęku. Z komedii rodzi się dramat. Farsa zamienia się w pełną napięcia chwilę wyczekiwania. Tempo zwalnia, a w tle brzmi barokowa aria. Życie po raz kolejny wywraca się do góry nogami.”

Sławomir Holland – aktor, absolwent PWST we Wrocławiu, pracował w zespołach teatrów: S. Żeromskiego w Kielcach, Popularnego, Szwedzka 2/4, Na Woli w Warszawie, Polskiego w Bydgoszczy, Ateneum w Warszawie. Wraz z Jackiem Bursztynowiczem i Michałem Górczyńskim zrealizował dwa monodramy: „Nic nowego pod słońcem” (spektakl literacko-kabaretowy oparty na tekstach z dwudziestolecia międzywojennego Hemara, Jurandota, Tuwima, Słonimskiego, Leśmiana i innych) uhonorowany Złotym Liściem Retro 2012, a także Josela Rakowera „Rozmowa z Bogiem Zvi Kolitza” (tekst osadzony w realiach powstania w warszawskim getcie) nagrodzony Nagrodą Publiczności na Trzecim Łódzkim Festiwalu Monodramu w 2012.